
Het Rijksmonumentenbord, een teken van tijdloze trots.
Door Laurens Schaap
2 minuten

Soms overkomt het je onverwacht: je komt je eigen ontwerp tegen, zomaar in het wild. Gisteren was zo'n dag. Ik had afgesproken met mijn goede vriend Martijn van de Polder in het schilderachtige Zwolle, waar we tijdens een ontspannen lunch zouden filosoferen over positioneringsvraagstukken en alles wat ons als ontwerpers bezighoudt.
Martijn had een bijzondere plek uitgekozen: een oude synagoge, ooit de thuisbasis van De Librije, nu omgetoverd tot een sfeervol Aziatisch fusion restaurant. Terwijl we op het punt stonden naar binnen te stappen, hield ik Martijn even tegen en wees ik omhoog. Daar, op de gevel, hing een ontwerp van mijn hand, het Rijksmonumentenbordje, glanzend in het najaarszonnetje.
61689 Rijksmonumenten.
In opdracht van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed kregen wij de taak een nieuw bordje te ontwerpen, omdat er steeds meer vraag kwam naar herkenning van rijksmonumenten. Nederland kent er zo’n 60.000, maar de meeste blijven onopgemerkt. Gemeenten en monumenteigenaren wilden dat veranderen; ze wilden dat deze historische gebouwen hun verhaal konden vertellen, zichtbaar voor iedereen die voorbij wandelde.
Door monumentenbord einde aan de verwarring.
Het bordje, dat nu op vele monumenten schittert, maakt ook een einde aan de verwarring rond het blauw-witte schildje dat vaak onterecht als teken van een rijksmonument wordt gezien. Dat schildje, ontstaan in 1954 onder de vlag van de Verenigde Naties, beschermt cultureel erfgoed in tijden van oorlog en conflict. Ons ontwerp vertelt echter een ander verhaal, het verhaal van trots, geschiedenis, en behoud.
Trots.
In een tijd waarin merken steeds vluchtiger worden, snel vervangen en vaak enkel nog digitaal zichtbaar zijn, voelt dit ontwerp als een ankerpunt. Waar zoveel voorbijgaat in een oogwenk, blijft dit bordje hangen, als een tastbare herinnering aan wat blijft. Het idee dat dit ontwerp nog lang op deze gevels zal pronken, wellicht zelfs langer dan ik zelf hier rondloop, geeft me een bijzonder gevoel van duurzaamheid. Het is een stukje van mezelf dat de tand des tijds zal doorstaan.
